Racisme tegenover kinderen, toegestaan in Vlaanderen?

LEVL is diep verontwaardigd maar niet verrast over de schrijnende getuigenissen in een recent onderzoek dat de verwoestende impact van racisme op kinderen belicht. Dergelijke verhalen zijn niet nieuw, niet voor onderzoekers, deskundigen of psychologen en al helemaal niet voor de gezinnen waarin deze kinderen opgroeien. De vraag is niet óf racisme kinderen schaadt, maar hoeveel kinderen nog getraumatiseerd moeten worden voordat er maatregelen komen.

Burssel, 26/02/2025

Racisme en discriminatie heeft een negatieve impact op zowel kinderen met als zonder migratieachtergrond. Het is een vorm van geweld dat diepe wonden achterlaat met negatieve gevolgen op zowel het welzijn en het latere leven van kinderen. Er is een enorme impact op de mate van zelfvertrouwen, ambitie, geloof in het eigen kunnen, vertrouwen in de andere en het zorgt voor verdriet dat ze met zich meedragen. Bovendien stopt dit trauma niet bij hen maar wordt het ook doorgegeven aan de volgende generatie. In die zin is racisme een onlosmakelijk verbonden aan het debat over mentaal welzijn bij alle kinderen.

We spreken vaak over kinderen als onze toekomst, maar de manier waarop we hen als gemeenschap in Vlaanderen behandelen is betreurenswaardig en op basis van de getuigenissen zelfs gewelddadig. Racisme tegenover kinderen zonder een poging van tegenbeleid is niets meer dan geweld tegenover kinderen publiekelijk toestaan.

“Hoe kunnen we verwachten dat jonge kinderen hun volledige potentieel bereiken als ze keer op keer pijnlijke ervaringen moeten doorstaan? Niet eenmalig maar op herhaaldelijke momenten over een zeer lange periode van hun leven of zelfs gedurende hun hele leven?” aldus LEVL-directeur Kathleen Van Den Daele. “We roepen met absolute prioriteit op om aandacht te besteden aan het welzijn van kinderen in de verschillende levensdomeinen die ze doorlopen”. Hoewel er veel gesproken wordt over participatie en succesverhalen, blijven de noodzakelijke randvoorwaarden zodat zoveel mogelijk kinderen dit kunnen realiseren vaak achterwege of nog (on)bewust verwoest.

Een tegenoffensief bieden vraagt een gezamenlijke aanpak vanuit verschillende beleidsdomeinen in samenwerking met deskundigen, jeugd, onderwijs, gelijke kansen en samenleven. “Op het terrein zien we talloze voorbeelden van kleine initiatieven die inzetten op mentaal welzijn bij personen en kinderen met een migratieachtergrond, bundel die praktijken, kijk wat werkt en schaal die op.”

“LEVL wil hierbij het voorstel doen om een geïntegreerde werkgroep, beleidsmakers en deskundigen, samen te roepen die zich over deze kwestie buigen en het noodzakelijke beleidsvoorbereidend werk kunnen voeren.” De resultaten kunnen terug naar het politieke niveau of rechtstreeks naar de betrokken actoren op het terrein. “Bouw maatregelen in binnen regulier beleid en binnen reguliere subsidiëring.”

“Maak de voorstellen onderdeel van het interfederaal actieplan tegen racisme, waar België nu al meer dan 20 jaar op wacht. Of maak er een Vlaams actieplan van en wees een lichtend voorbeeld voor de andere deelstaten.  Uiteindelijk telt niet de vorm, maar wel de impact en of deze ten goede komt aan de toekomst van zoveel Vlaamse kinderen.”

LEVL blijft zich inzetten voor een inclusieve samenleving waarin elk kind de kans krijgt om zich te ontplooien, vrij van geweld.